Op mijn website noem ik een aantal maal de term “disfunctioneel gezin”, maar wat is dat nou eigenlijk?
Een disfunctioneel (of probleem gezin) is een term die gebruikt wordt als kinderen opgroeien in een niet alledaagse situatie. Je kunt hierbij denken aan bijvoorbeeld;
- Opgevoed zijn door ouders met psychische problemen.
- Een autistische vader of moeder hebben
- Ouders hebben met een verstandelijke beperking of laag IQ
- Een depressieve moeder of vader hebben
Een overeenkomst in de opvoeding is vaak dat het kind niet gezien is en/of geen kind heeft kunnen zijn. De ouders of opvoeders zorgden in zo’n geval vaak niet voor een veilige leefomgeving die voor een opgroeiend kind zo belangrijk is. Vaak heeft het oudste kind in het gezin, bewust of onbewust, zich ook verantwoordelijk gevoeld voor broertjes of zusjes. In sommige gevallen hebben ze zich zelfs verantwoordelijk gevoeld voor hun ouders. Deze kinderen hebben zich niet kunnen ontwikkelen zoals ze hadden gewild en zijn nooit toegekomen aan hun eigen wensen, dromen en verlangens. Ze waren eigenlijk alleen bezig met overleven binnen het gezin. Vaak was het ook zo dat voor de buitenwereld een ideale gezinssituatie zichtbaar was en er dus ook weinig of geen signalen zichtbaar waren voor overige familieleden of bekenden. Hierdoor wordt er dus ook niet ingegrepen. Daar komt nog bij dat een kind vaak geen idee heeft wat wel “normaal” is en dus ook vaak geen signalen hierover uitzendt of aan de bel trekt.
Dit opgroeien in een dergelijke situatie kan er toe leiden dat er in het volwassen leven klachten optreden zoals;
- Een onveilig gevoel
- Angst en onzekerheid
- Moeite met autoritaire mensen
- Moeite met relaties zowel met partner als op het werk
- Moeite met het nemen van stappen voor de toekomst
Deze kinderen hebben namelijk een bepaalde overlevingsstrategie ontwikkeld die ze (onbewust) in hun volwassen leven nog steeds hanteren.
Soms ervaren zij ook dat hun broers of zussen geen last, of veel minder last hebben gehad van de gezinssituatie en nu als volwassene wel normaal functioneren en wel gelukkig zijn. Hierdoor wordt dan het idee, “het zal wel aan mij liggen” versterkt.
Dit is uiteraard niet zo!
Elk mens reageert anders en dit heeft ook vaak te maken met het feit dat ieder mens geboren wordt met een bepaald karakter.
Ook jij kunt, nu je volwassen bent, alsnog je leven in eigen hand nemen.
Transpersoonlijk Trauma Therapie is een uitstekend hulpmiddel om te leren leven zonder angsten en remmingen.
Ik kan jou daar uitstekend in begeleiden.
